Δε χύνουν δάκρυ μάτια που συνήθισαν να βλέπουνε φωτιές
Δε σκύβουν το κεφάλι οι μαχητές, κρατάν ψηλά το αστέρι με υπερηφάνεια
Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε, σου’ναι γραφτός ο δρόμος της συντριβής
Και δε μπορείς να μας λυγίσεις σκοτώνοντας τ’αδέρφια μας της μάχης
Και να το ξέρεις, θα βγούμε νικητές και ας είναι βαριές μας οι θυσίες
Ναζίμ Χικμέτ
Κι ενώ εμείς παραδοθήκαμε, κι ενώ βαδίζουμε με το κεφάλι σκυμμένο, ψάχνοντας απαντήσεις στο πάτωμα, συντροφιά με το φόβο, τη δειλία και την απομόνωση, ο γειτονικός μας λαός γράφει ιστορία! Για πρώτη φορά πρωταγωνιστεί, για πρώτη φορά παίρνει τη ζωή του στα χέρια του!
Δεν γνωρίζει τι θα φέρει το αύριο. Κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες. Δεν γνωρίζει ποιον θα βρει η επόμενη σφαίρα, ποιον θα τσαλαπατήσει το επόμενο άρμα, ποιον θα πνίξει το επόμενο δακρυγόνο, ποιανού πόρτα θα σπάσουν τα κρατικά σκυλιά μέσα στη νύχτα. Κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες.
Τον φιμώνουν τα ΜΜΕ, τον απειλεί αδίστακτα το αιμοσταγές καθεστώς, τον τσακίζει η καταστολή κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες.
Δεν είναι εξοπλισμένος, δεν είναι εκπαιδευμένος, δεν είναι μαθημένος σε πορείες, συλλαλητήρια, μάχες σώμα με σώμα κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα ενός ακόμα αποτυχημένου πειράματος του καπιταλισμού, με μπροστάρη άλλον ένα αναλώσιμο δούλο του, τον αλαζόνα Ερντογάν: ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική και «ευρωπαϊκό όραμα» από τη μία και ισλαμοποίηση – σκοταδισμός – πουριτανισμός από την άλλη. Που είναι η Τουρκία που παρουσιάζονταν ως «νέο μοντέλο ανάπτυξης που θα έφερνε ευημερία και θα δημιουργούσε την ¨μεγάλη¨ μεσαία τάξη-στυλοβάτη της οικονομίας της»; Που είναι το «όραμα» των Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών; Η Τουρκία βάδιζε εδώ και καιρό με μαθηματική ακρίβεια το μονοπάτι που οδηγεί στην λαϊκή εξέγερση.
Το θράσος του Ερντογάν να θελήσει να χτίσει στη θέση του πάρκου Γκεζί άλλον ένα shopping therapy ναό για καταναλωτές-ζόμπι, η ποτοαπαγόρευση και η απαγόρευση των δημοσίων φιλιών μεταξύ ζευγαριών (!!!) ήταν απλά η σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι. Αυτό το κύμα της οργής είναι πολύ μεγάλο για να το φιμώσουν και να το καλύψουν πίσω από ντοκιμαντέρ και προπαγάνδες τα καθεστωτικά κανάλια, είναι πολύ ισχυρό για να το πνίξουν οι τόνοι δακρυγόνων, είναι πολύ αποφασισμένο για να το τρομοκρατήσουν οι παρακρατικές ίαινες του φασιστικού καθεστώτος, είναι πολύ ενωμένο για να το καπελώσουν αντιπολιτεύσεις-οπορτουνιστές. Και δεν θα καταλαγιάσει μέχρι να πέσει η φασιστική κυβέρνηση Ερντογάν.
Η θλίψη για τους νεκρούς μετατρέπεται σε οργή που κάνει την εξέγερση να δυναμώνει μέρα με τη μέρα, να οργανώνεται, να συσπειρώνεται, να αντιστέκεται και να αντεπιτίθεται. Εμπνέει φωνές και δράσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η κατάληψη της πλατείας και οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης ήταν η πρώτη νίκη των εξεγερμένων αλλά και τα πρώτα σημάδια φόβου και αδυναμίας του καθεστώτος.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον εξεγερμένο λαό της Τουρκίας και μαθαίνουμε από αυτόν, το πάθος του είναι παράδειγμα και οδηγός για όλους μας.
Ας γίνουν οι φωτιές των οδοφραγμάτων παρανάλωμα που θα κάψει αυτόν τον κόσμο των αφεντικών και των καταπιεστών ώστε να δημιουργήσουμε από τις στάχτες του έναν κόσμο ισότητας, αδερφοσύνης και αξιοπρέπειας.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ