‘’Και βέβαια ήμουν ΕΚΕΙ. Είχαμε και νεκρούς. Τι θα πει ‘πόσους;’ Ήμουν ΕΚΕΙ.’’ Απόσπασμα αφήγησης κάποιου νέου που ήτανε ΕΚΕΙ.

Μεγάλη η διδαχή του πολυτεχνείου. Όντως ο λαός όταν έπαψε να είναι σκυφτός και να μοιάζει για μικρός, απέβαλλε τα δεσμά του, τις αλυσίδες του που λέμε… Και τότε βέβαια η ίδια ιστορία. Η λογική του ‘κάτσε φρόνιμα’, η λογική του ‘μα καλά αυτοί είναι πανίσχυροι’, υπήρχε παντού. Ένα καθεστώς παντοδύναμο, με την στήριξη των Αμερικανών, ένας φόβος να διαχέεται από παντού…

Τα δικαιώματα και οι ανάγκες του λαού και της νεολαίας σε γύψο, αποστειρωμένα από τις κοινωνικές ανάγκες. Ούτε καν για ελευθερία λόγου. Αν δεν μιλούσες την γλίτωνες. Στους πλούσιους, τους βιομήχανους και τους καθεστωτικούς βέβαια αυτό βόλευε. Έκαναν πάρτυ με τα εκατομμύρια που παρήγαγε ο λαός, πατώντας πάνω στην σιωπηρή συμπεριφορά του. Με τις ευλογίες της χούντας έλληνες και ξένοι κροίσοι απολαμβάνουν το δημόσιο χρήμα, και η διαφθορά αποκτά μόνιμο χαρακτήρα. Είπαμε αυτό βόλευε… Βόλευε στις τσέπες των κυρίαρχων.

            Ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου, υπέκυψε στην υπομονή του. Έκατσε ‘φρόνιμα’ και πήγε ‘με τα νερά τους’ για να την βολέψει. Όχι δα ότι θα κέρδιζε και τίποτα. Είπαμε καθεστώς κομμένο και ραμμένο για να εξαθλιώνει τον λαό μας και να τα παραχωρεί στους κολοσσούς και στους εφοπλιστές. Στράγγιζε την όρεξη του για να κάνει κάτι που λέμε, σε κανένα γήπεδο, σε καμία ταινία, βαλτωμένοι στην προπαγάνδα της ΥΕΝΕΔ και της τρομοκρατίας του καθεστώτος. Πολλοί, οργανωμένα ή μη πλήρωσαν βαριά την αντίθεσή τους. Εξαφανίστηκαν  από τον ‘χάρτη’, σε μία νύκτα.

            Ο Νοέμβρης όμως, απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι άτρωτο και ανίκητο όσο στενάζει η διάθεση του λαού να πετάξει τα δεσμά του, όσο η ανάγκη για να τους ‘ρίξουμε’ είναι ζήτημα επιβίωσης και μόνιμο καθήκον. Ο αέρας του Νοέμβρη και η θύελλα ξεσηκωμών σε όλο τον κόσμο (Γαλλικός Μάης ’68, Ιταλικές εργατικές κινητοποιήσεις, φοιτητικό κίνημα στην Χιλή, αγώνες της νεολαίας στην Ταϋλάνδη) άλλαξαν τα σχέδια και τις στρατηγικές των παντοδύναμων καθεστώτων. Τα έφερε τούμπα, και έδωσε σάρκα σε αυτό που φαντάζονταν αδύναμο, μακρινό, δύσκολο…

            Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία…  Ο κόσμος ξεσηκώθηκε, είπε τα πράγματα με το όνομά τους και ξεχύθηκε πύρινα, γιγαντωμένος πια, μέσα από τις κινητοποιήσεις και την εξέγερση.

            Πόσο τρομακτική είναι όμως η ταύτιση με το σήμερα. 39 χρόνια μετά και τα πολιτικά τομάρια λυσσάνε να έχουν τον λαό φιμωμένο και τρομαγμένο. Μνημόνια, τρόικες, ευρωπαϊκά οικονομικά και πολιτικά στρατηγεία μαζεύουν τον πλούτο μιας ολόκληρης χώρας, λεηλατούν τα δικαιώματα του κοσμάκη, ανεργία και φτώχεια σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες σφηνωμένες, για να σιγουρέψουν ότι δεν θα ανοίξει η βαλβίδα της ανυπακοής. Φασίστες, πολιτικό σύστημα, χέρι χέρι να κρατάνε τον λαό μακριά από την διαμαρτυρία. Ψεύδη και συκοφαντίες, συλλήψεις, βασανιστήρια αγωνιστών και τρομονόμοι. Το ‘ζητούνται’ νεκροί της Χρυσής Αυγής, είναι βούτυρο στο ψωμί για το σημερινό καθεστώς, στην προσπάθεια εκτόνωσης του λαού και διατήρησης της εξουσίας.

            Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.. λοιπόν και στις μέρες μας. Τίποτα δεν μας παραχωρείται, αν δεν το παλέψουμε. Στις μέρες μας βέβαια δεν είναι και τόσο σιωπηρά τα πράγματα. Ξεδιπλώνονται δυνατότητες, μαχητικές κινητοποιήσεις, ανυποχώρητοι αγώνες που κερδίζουν. Θέλει και άλλο. Επικαιροποίηση του μηνύματος του Νοέμβρη σημαίνει ακριβώς αυτό. Είμαστε παντού μέχρι να τους ρίξουμε. Είμαστε στις μικρές και μεγάλες μάχες. Μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, όπως και τότε, μπορούν να γίνουν κόλαση για τους ‘φανταχτερούς της εξουσίας και του κεφαλαίου.

            Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία… έχουμε την δυνατότητα να ανοίξουμε τα μεγάλα ζητήματα, πολιτικά και κοινωνικά, να αλλάξουμε κατεύθυνση στα γεγονότα, να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας. Και τα τρία είναι στο ΄μνημονιακό’ στόχαστρο και είναι η ώρα να βγούμε στο προσκήνιο.

            Δίνουμε νόημα στην εξέγερση του Νοέμβρη, για να γίνει το καλύτερο μάθημα, το καλύτερο μοτίβο στην κοινωνία που αντιστέκεται, στους ανθρώπους που δεν εξαργυρώνονται σε βουλευτικά έδρανα… Δίνουμε νόημα στον Νοέμβρη για να βάλουμε τέλος την τωρινή δικτατορία κυβέρνησης-τρόικας και δεν συμμαζεύεται, να προτάξουμε την δυνατότητα της εξέγερσης σαν όπλο για να κερδίσουμε… τα πάντα. Αν κάτι άφησε ανολοκλήρωτο ο Νοέμβρης αυτό έρχεται σαν υπόσχεση για τους επόμενους Νοέμβρηδες που θα κάνει η γενιά μας…

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ –ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ

ΕΝΑ ΔΥΟ ΤΡΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

ΌΛΟΙ ΣΤΙΣ 10 30 ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ

ΌΛΟΙ ΣΤΙΣ 18 00 ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

• χούντα η [xúnda] Ο25α : 1.ομάδα συνήθ. στρατιωτικών, που καταλαμβάνει βίαια την πολιτική εξουσία και που τη διατηρεί με καταπιεστικά και τρομοκρατικά μέσα. 2. περίοδος κατά την οποία κατέχει την εξουσία μια χούντα: Στη ~ ήταν φυλακισμένος.
• εξέγερση: α.βίαιη, ομαδική ενέργεια εναντίον της υφιστάμενης, συνήθ. κρατικής, εξουσίας: Ένοπλη / αιματηρή ~. Kαταστολή της εξέγερσης. Εξεγέρσεις δούλων κατά την αρχαιότητα. Λαϊκή ~. β. έντονη αντίδραση, ιδίως άρνηση υποταγής κάποιου σε ορισμένη εξουσία ή γενικά σε καταναγκασμό: Πνεύμα / διάθεση για ~. H ~ της συνείδησης. || ~ των ανθρώπινων ενστίκτων / των παθών ενάντια στη λογική.[λόγ. < ελνστ. ἐξέγερ(σις) `ξύπνημα΄ -ση σημδ. του λαϊκού ξεσηκωμός ή του γαλλ. soulevement]

Σου θυμίζουν κάτι οι λέξεις?

        Δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μόνο ότι δεν αποτελεί μνημόσυνο. Αποτελεί οδηγό για τους αγώνες που έρχονται, αγώνες ενάντια στην σύγχρονη χούντα της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Αγώνες που τα νικηφόρα προτάγματα μένουν αναλοίωτα στο χρόνο. Η αναγκαιότητα του τότε και του σήμερα για ανατροπή του σάπιου συστήματος που μας γονατίζει παραμένει. Και οι μαθητές ως πληττόμενο κομμάτι της βάρβαρης επίθεσης, πρέπει να είναι μπροστά και σε αυτή τη μάχη.

Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία

Τα βασικά αιτήματα του τότε, παραμένουν βασικά αιτήματα στο σήμερα

• Ψωμί: Ο λαός βρίσκεται στα όρια της εξαθλίωσης. Η ανεργία έχει φτάσει σε ποσοστά ρεκόρ, ειδικά στην νεολαία, και οι εικόνες απο ανθρώπους να ψάχνουν τροφή στους κάδους, αποτελούν καθημερινό θέαμα. Καλούμαστε να πληρώσουμε το χρέος που οι ισχυροι αυτού του κόσμου έχουν δημιουργήσει.
• Παιδεία: Προετοίμαζόμαστε απ’το σχολείο, να γίνουμε ένα πιόνι των αφεντικών. Χωρίς γενική παιδεία και ολοκληρωμένη γνώση, καλούμαστε αποσπασματικά και με θραύσματα γνώσης, να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες του κεφαλαίου. Παράλληλα οι δομές παραπαιδείας, που λειτουργούν παράλληλα με το σχολείο, προκειμένου να προετοιμαστούμε καλύτερα για τον βάρβαρο θεσμό των πανελλαδικών, έχουν γονατίσει οικονομικά τις οικογένειες μας.
• Ελευθερία: Τα νεοναζιστικά σκουπίδια της Χρυσής Αυγής σπέρνουν το μίσος ανάμεσα στους εργαζομένους, εξυπηρετώντας παράλληλα την κυρίαρχη πολιτική. Η ακροδεξιά πολιτική της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ, με την βοήθεια της Χρυσής Αυγής και την άγρια καταστολή των μπάτσων, έχουν στερήσει κάθε έννοια δημοκρατίας απ’τον λαό, τρομοκρατώντας τον με σκοπό να τον υποτάξουν.

 

Με ένα νικηφόρο όραμα ρήξης και ανατροπής

 

Απέναντι σε όλα αυτά απαντάμε με νικηφόρους αγώνες στο σήμερα. Όπως το ’73, το κίνημα του Πολυτεχνείου κατάφερε να ρίξει την χούντα των στρατιωτικών, έτσι και εμείς πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων ανατρέποντας την χούντα του κεφαλαίου. Οι χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν έγιναν ποτέ. Η ανοιχτή συνέλευση ορεστιάδας, καλέι όλους αγωνιζόμενους μαθητές, να συντονίσουν την δράση τους στα σχολεία, και να στήσουν ένα ανάχωμα στην επίθεση της κυρίαρχης πολιτικής. Οργάνωσε την πάλη σου, ΑΝΑΤΡΕΨΕ ΤΟΥΣ. Σε καλούμε στις κινητοποιήσεις του πολυτεχνείου να ξαναζωντανέψουμε το μήνυμα της εξέγερσης και της νίκης.

ΌΛΟΙ ΣΤΙΣ 10 30 ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 18:00 ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Σε λίγες ώρες, η τρόικα εσωτερικού θα βάλει οριστικά την ταφόπλακα σε κάθε εργασιακό και μισθολογικό αυτονόητο. Ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει, ζει μία μίζερη επιβίωση με το συνεχές άγχος κάθε μήνα να πληρώσει τα χαράτσια, την θέρμανση του, να σπουδάσει τα παιδιά του, να πληρώσει κάθε άλλο δυσβάσταχτο φόρο. Σε λίγες ώρες με ένα απλό “ναι” οι ‘εκπρόσωποι’ των συμφερόντων της πατρίδας και του λαού μας, ετοιμάζονται να μας ρίξουν στον καιάδα της ανέχειας. Εδώ και 3 χρόνια ζούμε το πραγματικό πρόσωπο μιας κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας, που νομοθετούν, βασανίζουν, φυλακίζουν και φτωχαίνουν έναν ολόκληρο λαό. Με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με “πατριωτική μαγκιά”, δηλώνουν πως δεν θα ανεχτούν άλλες αντιδράσεις και ότι η ψήφιση των μέτρων είναι μονόδρομος. Όμως είναι οι ίδιοι που σαν τους τελευταίους είλωτες του μεσαίωνα σκύβουν το κεφάλι μπροστά στο μπαλτά του πιο αδίστακτου χασάπη που λέγεται ΕΕ-ΔΝΤ.

Από την άλλη βλέπουμε τις τραγικές φιγούρες των συνδικαλιστών που σε κάθε απεργία και σε κάθε πορεία βγάζουν τόσο επαναστατικούς λόγους… Οι ίδιοι όμως μπροστά στην τρόικα και σε κάθε ρουφιάνο εργοδότη παρουσιάζονται με τέτοια υποτακτικότητα σαν άλλοι μπάτλερ βασιλιάδων και αρχόντων. Αλλά όπως κάθε σωστός νεόπλουτος με κύρος, έτσι και το σάπιο πολιτικό σύστημα πρέπει να έχει και ένα κατοικίδιο. Έτσι δέσανε με ένα μακρύ λουράκι ένα πιστό σκυλί, την Χρυσή Aυγή, που γαβγίζει και δαγκώνει.

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΥΣ

Ήρθε η ώρα να κάνεις αντεπίθεση. Μαζί με τους συναδέλφους σου, μαζί με άλλους εργάτες, μαθητές, φοιτητές, ανέργους και μετανάστες που δεν μασάνε και βρίσκονται συνέχεια στον δρόμο. Σε κάθε πορεία, σε κάθε απεργία. Γίνε επιτέλους δραστήριος και πάρε την ζωή στα χέρια σου. Ήρθε η ώρα να συμμετέχεις στα σωματεία, στις συνελεύσεις γειτονιών και πόλεων.  Για ένα κόσμο δίκαιο, με ίσες ευκαιρίες και πραγματική δημοκρατία. Πρέπει όλοι μαζί να αντισταθούμε, να ανατρέψουμε τα μέτρα, την πολιτική της εξαθλίωσης, την εργοδοτική τρομοκρατία και να θυμηθούμε καλά την ιστορία του τόπου μας όπου ποτέ δεν μπόρεσε να αντέξει φασίστες και νοσταλγούς του Χίτλερ, του Παπαδόπουλου και του Μεταξά. Ο δρόμος έχει ανοίξει και μας άνοιξαν τα μάτια απλοί άνθρωποι που διεκδικούν τα αυτονόητα. Απολυμένοι στο Μετρό Θεσσαλονίκης, εργαζόμενοι στα Μetropolis, στη ΒΙΟΜΕΤ, χαλυβουργοί, εργαζόμενοι στην καθαριότητα, στους δήμους, στις τηλεπικοινωνίες, στον επισιτισμό και πολλοί πολλοί άλλοι. Το ασθενικό ρυάκι αρχίζει και γίνεται ποτάμι. Δεν θα σταματήσει όμως μέχρι να γίνει χείμαρρος που θα πνίξει όλους τους δυνάστες, φασίστες, εργοδότες, κυβερνήσεις, τρόικες και Ε.Ε.

Γιατί ο αγώνας για αξιοπρέπεια, ο αγώνας ενάντια στην λήθη και στην υποταγή,

ΛΕΓΕΤΑΙ ΖΩΗ…

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ανοιχτή Συνέλευση Ορεστιάδας

As-orestiadas.espivblogs.net