‘’απόσπασμα από το spot των εργαζομένων’’

Έγινε και αυτό! Σίγησαν την ΕΡΤ. Βυθίστηκε στο σκοτάδι λοιπόν η Ελληνική ΡαδιοΤηλεόραση και μαζί με αυτήν βυθίστηκε και η ελπίδα του κοσμάκη να έχει πρόσβαση στην διαφορετική – ελεύθερη πληροφόρηση, να έχει ελπίδα για την διαχείριση του κοινωνικού αγαθού της ενημέρωσης. Η μαυρίλα βέβαια καταπλάκωσε και τους περίπου 2500 εργαζόμενους που μαζί με αυτούς τώρα παίρνουν σειρά και εργαζόμενοι σε άλλους κλάδους. Στον θυσιαστήριο βέβαια της ατζέντας βρίσκονται ήδη και άλλα δημόσια κοινωνικά αγαθά. Έτσι,! για να μάθουμε! Θέλουν να μας υποδείξουν την καθήλωση, την βαρβαρότητα, ό,τι έτσι μας χρειάζεται… για να μάθουμε να είμαστε σπάταλοι και αχάριστοι…
Θέλουν λοιπόν τα αγαθά και τις υπηρεσίες ιδιωτικοποιημένες, και εμάς να ιδιωτεύουμε. Έτσι τους περνάνε και τα δύο. Από το πρώτο εξυπηρετούν τους νταβατζήδες της τρόικα και τα προγράμματα ‘ανάπτυξης’ (sic!!), από το δεύτερο μένουν αλώβητοι αφού ο καθένας μπορεί να συναντήσει ταυτόχρονα τον εχθρό και τον φίλο του, στο πρόσωπο του διπλανού του.
Αφού πρώτα κυβέρνηση και πολιτικοί προϊστάμενοι, τοποθέτησαν σε διοικητικά αξιώματα της ΕΡΤ τους υπηρέτες και τους ‘εγκάρδιους’ τους, φρόντισαν έπειτα να λιντσάρουν όλο το προσωπικό και τους εργαζόμενους που υπέστησαν και αυτοί την βάρβαρη μείωση των μισθών και την αγωνία της επιβίωσης. Αφού πρώτα φρόντισαν να γελοιοποιήσουν την ΕΡΤ με την παρουσία του κάθε Λιάτσου και την εμφάνιση της κάθε ‘σπατάλης’, θέλουν τώρα να την εξορθολογήσουν με καινούριο οργανόγραμμα – λαιμητόμο.

Θέλουμε την ΕΡΤ, ελεύθερη, ζωντανή, δημόσια ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΡΑΤΙΚΗ. Η ΕΡΤ ανήκει στην κοινωνία και όχι στην εκάστοτε κυβέρνηση, στα εκάστοτε υποτακτικά τσιράκια. Δεν είμαστε ούτε με τα πρωινά ‘magazino’ που αποχαυνώνουν, ούτε με τους Λιάτσους, ούτε με τα καλά ακριβοπληρωμένα αφεντικά της ΕΡΤ… Είμαστε με την ΕΡΤ, του ιστορικού της αρχείου, με την ΕΡΤ των φωτορεπόρτερ της και των τεχνικών της, με την ΕΡΤ της καθημερινής ανάγκης να προβάλλεται η αγωνία του λαού, με την ΕΡΤ που καταπιάνεται στις ανάγκες της κοινωνίας, την ΕΡΤ που αντιστέκεται…
Σκεφτόμαστε την ασυδοσία που θα αποκτήσουν τα υπόλοιπα ιδιωτικά κανάλια, αφού ο κακός αδελφός εγκαταλείψει την ενημέρωση. Βούτηρο στο ψωμί του Πρεντεντέρη και τον Μπομπολαίων το κλείσιμο της ΕΡΤ. Ανοίγεται σε αυτούς πλέον η πρόσβαση για τον πλήρη ευτελισμό της ενημέρωσης, για την πλήρη προπαγάνδα.
Είναι πραγματικά αξιόλογο το πώς λειτουργεί η ΕΡΤ, αυτές τις μέρες, χωρίς τα αφεντικά της, αλλά με τους απολυμένους εργαζόμενους της. Είναι αυτός ο αέρας που θέλουμε να έχει η ΕΡΤ και μετά την νίκη ενάντια στην κυβέρνηση, ενάντια σε κάθε χουντική πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Είναι η ΕΡΤ που από εδώ και πέρα θα τα λέει έξω από τα δόντια, με την καθαρή ανάσα της αλληλεγγύης και της υποστήριξης της κοινωνίας. Πρέπει να αντισταθούμε σε κάθε τέτοια τρομοκρατική – χουντική ενέργεια (που κοντεύει να γίνει συνήθεια) με ενιαίο μαζικό και ανυποχώρητο τρόπο. Μια τέτοια ΕΡΤ που θα λέει αυτά που ακριβώς συμβαίνουν χωρίς να διολισθαίνει στους ανταγωνισμούς, σε υποταγές, σε κέρδη και ζημίες. Τέτοιος θέλουμε να είναι και ο ρόλος των εργαζομένων. Παρά λοιπόν τις ανελέητες επιθέσεις σε αυτούς, περί φαγώματος και ‘ότι μπαίνει μέσα το μαγαζί’, οι απαντήσεις δίνονται, και είναι τέτοιες που πονάνε και μορφώνουν…

Θέλουμε την ΕΡΤ ανοιχτή, δημόσια, ελεύθερη, πιο κοντά στις ανάγκες της κοινωνίας.
Καμία σκέψη για απολύσεις. Να γυρίσουμε τούμπα την ατζέντα και στις υπόλοιπες που ετοιμάζουν. Να αρθούν αυτές που έχουν γίνει και κάλυπταν κοινωνικές ανάγκες.
Καμία σκέψη για επέμβαση της αστυνομίας. Περιφρουρούμε τα δημόσια – κοινωνικά αγαθά. Ανήκουν σε εμάς και δεν τα διαπραγματευόμαστε. 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

Δε χύνουν δάκρυ μάτια που συνήθισαν να βλέπουνε φωτιές

Δε σκύβουν το κεφάλι οι μαχητές, κρατάν ψηλά το αστέρι με υπερηφάνεια

Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε, σου’ναι γραφτός ο δρόμος της συντριβής

Και δε μπορείς να μας λυγίσεις σκοτώνοντας τ’αδέρφια μας της μάχης

Και να το ξέρεις, θα βγούμε νικητές και ας είναι βαριές μας οι θυσίες

Ναζίμ Χικμέτ

Κι ενώ εμείς παραδοθήκαμε, κι ενώ βαδίζουμε με το κεφάλι σκυμμένο, ψάχνοντας απαντήσεις στο πάτωμα, συντροφιά με το φόβο, τη δειλία και την απομόνωση, ο γειτονικός μας λαός γράφει ιστορία! Για πρώτη φορά πρωταγωνιστεί, για πρώτη φορά παίρνει τη ζωή του στα χέρια του!

Δεν γνωρίζει τι θα φέρει το αύριο. Κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες. Δεν γνωρίζει ποιον θα βρει η επόμενη σφαίρα, ποιον θα τσαλαπατήσει το επόμενο άρμα, ποιον θα πνίξει το επόμενο δακρυγόνο, ποιανού πόρτα θα σπάσουν τα κρατικά σκυλιά μέσα στη νύχτα. Κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες.

Τον φιμώνουν τα ΜΜΕ, τον απειλεί αδίστακτα το αιμοσταγές καθεστώς, τον τσακίζει η καταστολή κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες.

Δεν είναι εξοπλισμένος, δεν είναι εκπαιδευμένος, δεν είναι μαθημένος σε πορείες, συλλαλητήρια, μάχες σώμα με σώμα κι όμως είναι ακόμα στους δρόμους και στις μπαρικάτες.

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα ενός ακόμα αποτυχημένου πειράματος του καπιταλισμού, με μπροστάρη άλλον ένα αναλώσιμο δούλο του, τον αλαζόνα Ερντογάν: ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική και «ευρωπαϊκό όραμα» από τη μία και ισλαμοποίηση – σκοταδισμός – πουριτανισμός από την άλλη. Που είναι η Τουρκία που παρουσιάζονταν ως «νέο μοντέλο ανάπτυξης που θα έφερνε ευημερία και θα δημιουργούσε την ¨μεγάλη¨ μεσαία τάξη-στυλοβάτη της οικονομίας της»; Που είναι το «όραμα» των Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών; Η Τουρκία βάδιζε εδώ και καιρό με μαθηματική ακρίβεια το μονοπάτι που οδηγεί στην λαϊκή εξέγερση.

Το θράσος του Ερντογάν να θελήσει να χτίσει στη θέση του πάρκου Γκεζί άλλον ένα shopping therapy ναό για καταναλωτές-ζόμπι, η ποτοαπαγόρευση και η απαγόρευση των δημοσίων φιλιών μεταξύ ζευγαριών (!!!) ήταν απλά η σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι. Αυτό το κύμα της οργής είναι πολύ μεγάλο για να το φιμώσουν και να το καλύψουν πίσω από ντοκιμαντέρ και προπαγάνδες τα καθεστωτικά κανάλια, είναι πολύ ισχυρό για να το πνίξουν οι τόνοι δακρυγόνων, είναι πολύ αποφασισμένο για να το τρομοκρατήσουν οι παρακρατικές ίαινες του φασιστικού καθεστώτος, είναι πολύ ενωμένο για να το καπελώσουν αντιπολιτεύσεις-οπορτουνιστές. Και δεν θα καταλαγιάσει μέχρι να πέσει η φασιστική κυβέρνηση Ερντογάν.

Η θλίψη για τους νεκρούς μετατρέπεται σε οργή που κάνει την εξέγερση να δυναμώνει μέρα με τη μέρα, να οργανώνεται, να συσπειρώνεται, να αντιστέκεται και να αντεπιτίθεται. Εμπνέει  φωνές και δράσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η κατάληψη της πλατείας και οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης ήταν η πρώτη νίκη των εξεγερμένων αλλά και τα πρώτα σημάδια φόβου και αδυναμίας του καθεστώτος.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον εξεγερμένο λαό της Τουρκίας και μαθαίνουμε από αυτόν, το πάθος του είναι παράδειγμα και οδηγός για όλους μας.

Ας γίνουν οι φωτιές των οδοφραγμάτων παρανάλωμα που θα κάψει αυτόν τον κόσμο των αφεντικών και των καταπιεστών ώστε να δημιουργήσουμε από τις στάχτες του έναν κόσμο ισότητας, αδερφοσύνης και αξιοπρέπειας.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ