Την Κυριακή 13/05/2012 η Ανοιχτή Συνέλευση Ορεστιάδας πραγματοποίησε τη 2η γιορτή παραδοσιακών σπόρων στον πευκώνα Ορεστιάδας.

Η παρουσία και συμμετοχή του κόσμου έδειξε ότι η αναζήτηση για άμεση και ανεξάρτητη   -από μεσάζοντες, κερδοσκόπους και πολυεθνικές εταιρίες- πρόσβαση στα πρωτογενή αγαθά του τόπου και της φύσης, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ! Ειδικά τώρα, σε μια περίοδο όπου οι πολιτικές των μνημονίων-ΔΝΤ-τρόιικα έχουν φτάσει το λαό και τις οικογένειες στα όρια της εξαθλίωσης.

Αυτό προσπαθήσαμε να αναδείξουμε και την Κυριακή με τα βιοματικά εργαστήρια, (κεραλοιφή, ψωμί, φέτα), τη συλλογική κουζίνα, το μοίρασμα των φιντανιών. Αλλά κυρίως με τις ομιλίες της Κας Μαίρης Καυκά (καθηγήτρια βιολογίας) και των κκ Δομπάζη Γεώργιου (δάσκαλος) και Τζίρα Γεώργιου (καθηγητής) και με τη συζήτηση που ακολούθησε και συμμετείχε -σχεδον- το σύνολο των παρεβρισκόμενων και είχε σαν στόχο να απαντήσει σε απορίες μικροκαλλιεργητών και σε ανθρώπους που αγαπούν τη φύση.

Για εμάς η στροφή στον πρωτογενή τομέα χωρίς υβρίδια και μεταλλάξεις είναι αναγκαίο να συνοδεύεται και από  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ που είναι και το μεγαλύτερό μας όπλο.

Το σύνθημά μας παραμένει πάντα το ίδιο και επίκαιρο

Ελεύθεροι σπόροι για όλους

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΞΙΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

“Ότι σπέρνεις  αυτό θερίζεις” λέγαν οι παλιοί.

Αν σπείρεις  σπόρο γενετικά  τροποποιημένο, θα  θερίσεις μεταλλάξεις και αρρώστιες!

Θα χάσεις την παράδοση και την κληροδοσιά  των ντόπιων  ποικιλιών από γενιά σε  γενιά.

Θα χάσεις πολλές από τις θρεπτικές ουσίες που κουβαλάει μέσα του ο παραδοσιακός σπόρος και περιέχει σε αφθονία ο καρπός που παράγει.

Αλλά κυρίως θα χάσεις τη γνώση εκατοντάδων ετών και των πολιτισμών που κουβαλάνε οι σπόροι μαζί τους.

Είναι ευθύνη όλων μας να διατηρήσουμε αυτόν τον θησαυρό και να τον παραδώσουμε στα παιδιά μας, όχι σε εταιρίες – κολοσσούς που πατεντάρουν  ακόμη και  την τροφή μας.

Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε καλλιεργητές, παραγωγοί και  άμεσοι καταναλωτές των δικών μας προϊόντων και των προϊόντων των φίλων και  γνωστών μας, παραμερίζοντας εταιρίες, πολυκαταστήματα και μεσάζοντες.

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η θέληση για αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη, η κατάλληλη ενημέρωση και η αναζήτηση γνώσης και υλικών.

Με γνώμονα αυτή την αναζήτηση, η Ανοιχτή Συνέλευση Ορεστιάδας διοργανώνει τη 2η Γιορτή Παραδοσιακών Σπόρων

την Κυριακή 13 Μαΐου 2012 στον πευκώνα Ορεστιάδας.

Η γιορτή θα ξεκινήσει στις 11.00 το πρωί με ομιλία – ενημέρωση πάνω στη διατήρηση των παραδοσιακών σπόρων και την καλλιέργεια των φυτών, καθώς και ενημέρωση – συζήτηση πάνω στην αναγκαιότητα της αυτοοργάνωσης, της  ανταλλαγής και της αλληλεγγύης.

Θα ακολουθήσουν διάφορα εργαστήρια όπως παρασκευή τυριού, παρασκευή ψωμιού, παρασκευή κεραλοιφής, κατασκευή ηλιακού φούρνου και ψήσιμο φαγητού, συλλογική κουζίνα.

Στο τέλος θα μοιραστούν φυντάνια ντόπιων και παραδοσιακών ποικιλιών μεγαλωμένα από εμάς.  

Όχι στις πατέντες για την βιομηχανία Σπόρων!
Οι σπόροι πρέπει να παραμείνουν κοινό αγαθό

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Εδώ και πάνω από 4 μήνες η Ανοιχτή Συνέλευση Αλεξανδρούπολης, βρήκε στέγη σε χώρο της Εργατικής Εστίας στο ισόγειο του Εργατουπαλληλικού Κέντρου της πόλης. Έναν χώρο αναξιοποίητο, παρατημένο από χρόνια, που με πολύ δουλειά και προσωπικές θυσίες κατάφερε να διαμορφώσει σε Κοινωνικό Στέκι, και από ένα χώρο φάντασμα στο κέντρο της πόλης να τον αναδείξει σε χώρο ελεύθερης έκφρασης, δημιουργίας, άμεσης δημοκρατίας και αντίστασης. Ένα ορμητήριο ενάντια στην πολιτική που απαξιώνει τον άνθρωπο, ανοιχτό για όλους τους πολίτες όπως θα έπρεπε να είναι εξαρχής. Εκεί πραγματοποιούνται οι ανοιχτές συνελεύσεις των πολιτών, διοργανώνονται δράσεις όπως το ανταλλακτικό-χαριστικό παζάρι, οργανώνεται ο αγώνας των πολιτών ενάντια σε χαράτσια, μνημόνια, χρυσωρυχεία.

Οι δράσεις αυτές είναι ελπιδοφόρες και θα πρέπει να τυγχάνουν αναγνώρισης και υποστήριξης από φορείς όπως το εργατουπαλληλικό κέντρο, και όχι να διώκονται, καθώς καλύπτουν ανάγκες της κοινωνίας που κανένας οργανωμένος επίσημος φορέας δεν έχει τη θέληση ή τη δυνατότητα να καλύψει. Είναι προφανές ότι η διοίκηση του εργατικού κέντρου Αλεξανδρούπολης (και οι πολιτικοί της προιστάμενοι) ενοχλούνται όταν έννοιες όπως αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, συλλογικότητα παίρνουν σάρκα και οστά και αποκτούν μία δυναμική πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της πόλης. Ενοχλούνται και φτάνουν σε σημείο να απειλούν και να στοχοποιούν άνεργους και οικογενειάρχες επειδή συμμετέχουν σε μία συνέλευση.

Η Ανοιχτή Συνέλευση Ορεστιάδας καταγγέλει το γεγονός ότι το Εργατουπαλληλικό Κέντρο Αλεξανδρούπολης ασκεί πιέσεις στη συνέλευση να εγκαταλείψει το κτίριο για να παραμείνει και πάλι ερειπωμένο και αναξιοποίητο. Επίσης καταγγέλει την προσπάθεια τρομοκράτησης ατόμων που συμμετέχουν σε αυτή. Ταυτόχρονα δηλώνει την αλληλεγγύη και συμπαράστασή της στην Ανοιχτή Συνέλευση Αλεξανδρούπολης, σε όλες τις προσπάθειες αυτοοργάνωσης των πολιτών και στις συλλογικότητες που αγωνίζονται ενάντια στην πολιτική των μνημονίων και στα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Διαβάστε όλο το κείμενο της Ανοιχτής Συνέλευσης Αλεξανδρούπολης και υπογράψτε το εδώ: http://goo.gl/2ucNv

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

a.s_orestiadas@ymail.com

as-orestiadas.espivblogs.net

Η Ανοιχτή Συνέλευση Ορεστιάδας σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το κέντρο κράτησης της Αδριανούπολης με αλληλέγγυους και συλλογικότητες από όλη την Ευρώπη…

Τρία χρόνια λιτότητας, πλήρους εξαθλίωσης, ανελέητης επίθεσης σε κάθε κεκτημένο. Τρία χρόνια βιώνουμε στο «πετσί» μας την κρίση, την βλέπουμε δίπλα μας. Τρία χρόνια παραμένουμε παθητικοί θεατές στο ξεχαρβάλωμα των μισθών μας, στη διάλυση καθετί δημόσιου (υγεία, παιδεία, πρόνοια). Βλέπουμε την ασφάλιση από ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ κοινωνικό αγαθό να μετατρέπεται σε εμπορικό προϊόν… Ξεπούλημα στο όνομα της κρίσης και των δανείων καθετί που ανήκε μέχρι πρότινος στο κράτος, με στόχο την ανάπτυξη που ΘΑ έρθει… Μια ανάπτυξη όμως που πάντα βλέπουν οι επάνω. Ευημερία για τραπεζίτες, βουλευτές, επιχειρηματίες και λοιπούς ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ της ζωής μας.

Από το δίλλημα «Καραμανλής ή τανκς» και «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», φτάσαμε σήμερα στο «Νέα μέτρα ή χρεοκοπία»… Για ποια χρεοκοπία μιλάνε όμως; Για ποια πτώχευση; Ο λαός χρεοκοπεί και πτωχεύει μέρα με τη μέρα. Χωρίς μισθούς, χωρίς φάρμακα, χωρίς δικαιώματα, χωρίς παιδεία, χωρίς ασφάλιση αλλά με πολλή ασφάλεια και καταστολή, δεν περιμένει τίποτα χειρότερο… Ας μην γελιόμαστε, το πολιτικό τους σύστημα και η υπόσχεση των αρχών του ‘90 για ένα παραδεισένιο σύστημα που θα έφερνε τη λύση έχει ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ και μαζί με αυτό θέλουν να χρεοκοπήσουν και εμάς. Όμως εμείς για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι:

ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ας πούμε όμως και μια ακόμη αλήθεια. Ο Παπανδρέου έλεγε αλήθεια όταν διακήρυττε ότι «Λεφτά υπάρχουν»… Όντως λεφτά υπάρχουν. Και υπάρχουν για τις τράπεζες, το κεφάλαιο, τα τείχη ντροπής, την καταστολή, τους παχυλούς κοινοβουλευτικούς μισθούς και τα πλούσια γεύματα… Δεν υπάρχουν λεφτά όμως για τον λαό. Δεν υπάρχουν λεφτά για τα ταμεία, δεν υπάρχουν λεφτά για επιδόματα, μισθούς και συντάξεις…

Τίθεται ένα αγωνιώδες ερώτημα από όλο τον κόσμο: Εμείς τι κάνουμε;;;

Η λύση στην κρίση βρίσκεται στους δρόμους, τις απεργίες, τις συνελεύσεις σωματείων, σχολών και γειτονιών. Πρέπει να πιστέψουμε στη δύναμη που έχουμε, αλλά και στο ότι η ζωή είναι δική μας και το χρέος δικό τους. Από την εξέγερση του Δεκέμβρη ‘08 μέχρι την Κερατέα και από τις πορείες του Ιούνη μέχρι την Χαλυβουργία, ένα είναι το μήνυμα: Ο λαός είναι εδώ και απαιτεί να φύγουν όλοι: η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ, οι τραπεζίτες, το ΔΝΤ, η ΕΕ… Καμία ελπίδα, κανένα μέλλον ευημερίας δεν μας περιμένει όσο αυτοί βρίσκονται στη θέση τους, οδηγοί στο τρένο της ιστορίας.

Αν δεν τους ανατρέψουμε, δεν θα φύγουν ούτε με εκλογές ούτε με νέες συγκυβερνήσεις. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ στη βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου ενάντια σε κάθε μέτρο που μας εξαθλιώνει και μας κλέβει τη ζωή μέρα με τη μέρα.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ από τα κάτω χωρίς κανέναν πάνω απ’ το κεφάλι μας μέσα από συνελεύσεις και συλλογικότητες και ενισχύουμε κάθε απεργιακή κινητοποίηση και πορεία.

Όσο αυτοί σηκώνουν το φράγμα της κοινωνικής βαρβαρότητας και της κοινωνικής εξαθλίωσης, εμείς θα σηκώνουμε τη σημαία

της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

Τη βδομάδα που μας πέρασε ο ακριτικός νομός μας πέρασε ιστορικές στιγμές… Τα ήσυχα νερά του ποταμού Έβρου ξεχείλισαν από οργή.

Η φυγή του υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ από τον τόπο του εγκλήματος άφησε πίσω του πλημμυρισμένα χωράφια, διμοιρίες των ΜΑΤ, αστυνομική αυθαιρεσία και μια μαρμάρινη πλάκα που θα θυμίζει σε όλους πως στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (εδώ γελάμε) υπηρέτησε ο πλέον πιο ακατάλληλος, ματαιόδοξος, εγωκεντρικός υπουργός στη μεταπολεμική Ελλάδα. Ο άνθρωπος που κράτησε τη σημαία του Πολυτεχνείου χρειάστηκε 6 διμοιρίες των ΜΑΤ (μπλε και πράσινοι) για να μπορέσει να εγκαινιάσει το πιο απάνθρωπο «έργο», 6 διμοιρίες για να μπορέσει να προστατευτεί από 40 διαδηλωτές που φώναζαν

όχι φράχτες και κελιά φτιάξτε αντιπλημμυρικά…

Και πόσο γρήγορα ήρθε η δικαίωση… Το απόγευμα ο Β. Έβρος κρίνεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης! Οι αγρότες του Έβρου βλέπουν για μια ακόμη χρονιά τις περιουσίες τους να καταστρέφονται, γιατί κάποιοι υπερασπιστές της δημοκρατίας «τους» φροντίζουν να σπαταλούν τα λεφτά αυτού του λαού σε φράχτες της ντροπής και σε «ταξιδάκια αναψυχής» των υφισταμένων τους με σκοπό την προσωπική τους ασφάλεια. Την ίδια ώρα που ο λαός βλέπει το εισόδημά του να εξανεμίζεται, το ένα χαράτσι να διαδέχεται το άλλο, τα σχολεία να μην έχουν βιβλία και θέρμανση και ένα σύστημα υγείας στο οποίο δεν λειτουργεί τίποτα! Αυτοί αναζητούν τον νέο βασιλιά και με ποιον τρόπο θα γράψουν το όνομά τους στην ιστορία, σε μια ιστορία που περιμένει καρτερικά να τους ξεγράψει από τις γραμμές της…

Από τα γεγονότα της Βύσσας και μετά είδαμε πώς μεταμορφώνεται ένας άνθρωπος όταν αποκτά εξουσία που δεν του ανήκει και δεν του την έδωσε ο λαός. Είδαμε αυτούς που παίρνουν 700 ευρώ (τώρα, γιατί δεν ξέρουμε στα πόσα θα φτάσουν τον Ιούνιο) να πέφτουν στα τέσσερα, να γαβγίζουν και να ορμάνε σαν σκυλιά ξεσπώντας όλη την αρρωστημένη μανία τους πάνω στους πολίτες. Μια ελληνική αστυνομία που καθημερινά τσαλαπατάει με οποιοδήποτε τρόπο κάθε είδους ανθρώπινο δικαίωμα, βουτηγμένη μες στην παρανομία και στηριγμένη στην ατιμωρησία που απολαμβάνει.

Και αναρωτιόμαστε: γιατί ήταν τόσο προκλητικοί απέναντι σε μια ομάδα 40 πολιτών που πήγαν να διαμαρτυρηθούν, χρησιμοποιώντας ως μόνο όπλο τη φωνή και το πάθος τους για κοινωνική ισότητα! Γιατί τόσος υπερβάλλων ζήλος για «δουλειά»; Γιατί επιλέγουν να υιοθετούν πρακτικές οι οποίες έχουν αποκηρυχτεί, έχουν γνωρίσει την καταδίκη και την κατακραυγή και έχουν γραφτεί στις μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας; Γιατί, ενώ πληρώνονται για να είναι προστάτες του πολίτη, αυτοί είναι προστάτες του αλήτη; Γιατί εφαρμόστηκαν οι γνωστές χουντικές πρακτικές; Γιατί συκοφαντούν την κάθε διαμαρτυρία; Γιατί αποκαλούν τον κάθε διαδηλωτή «ΣΥΡΙΖΑΙΟ» «ΚΚΕ» και «κουκουλοφόρο»; Τι μήνυμα πήγαν να περάσουν και σε ποιους;

Γιατί στην Ανοιχτή Συνέλευση δεν πήραμε κανένα μήνυμα. Το μόνο που πήραμε είναι το γάντι που πέταξαν προς τη μεριά μας και το σηκώσαμε

Γνωρίζουμε πως κάποιοι είναι ακόμη νοσταλγοί της δικτατορίας των συνταγματαρχών και πως αυτή η «μορφή» χούντας που έχουμε τώρα δεν τους ικανοποιεί… Και τους απαντάμε πως έχουμε τα πρόσωπά μας φανερά, είμαστε από την ίδια γειτονιά, πήγαμε στα ίδια σχολεία! ΜΑΣ ΣΥΝΑΝΤΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ…

Και βροντοφωνάζουμε πως

Δεν τρομοκρατούμαστε! Δεν φοβόμαστε.

Το πάθος μας για ελευθερία, ίσα δικαιώματα και μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος θα είναι πάνω από τα κέρδη τους δεν σβήνει!

Η ιστορία γράφεται στον δρόμο με

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ορεστιάδα, Δεκέμβρης 2011…

Θλίψη, οργή και αγανάκτηση προκαλεί η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Ορεστιάδας να αρνηθεί, για μια ακόμη φορά, να συζητήσει σε συνεδρίαση του Δ.Σ και να εκδώσει ψήφισμα για το “χαράτσι” στα ακίνητα, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, η μη καταβολή του οποίου “ενεργοποιεί” την απειλή διακοπής της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στον καταναλωτή που δεν το πλήρωσε.

Στις 30 Νοεμβρίου 2011 και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου, μέλη της Πρωτοβουλίας Ενάντια στα Χαράτσια, που έχει συσταθεί στην Ορεστιάδα πραγματοποίησε παρέμβαση ζητώντας από το δημοτικό συμβούλιο να συζητήσει το θέμα και να προχωρήσει στην έκδοση ψηφίσματος. Ξεπερνώντας την εριστική ή υποτιμητική στάση μερικών δημοτικών “αρχόντων”, που προφασίζονταν “διαδικαστικά” ζητήματα παραβλέποντας την ουσία, τελικά η συζήτηση ή μη του θέματος τέθηκε σε ψηφοφορία (εξελίχτηκε σε παρωδία), το αποτέλεσμα της οποίας ήταν αρνητικό στη διεξαγωγή, ακόμη και, της συζήτησης!

Για την ιστορική καταγραφή, ΥΠΕΡ της συζήτησης τάχθηκαν οι: Ευάγγελος Γουδετσίδης, Άννυ Ροροπούλου, Βασίλης Δαλαμαγκίδης, Αλεξάνδρα Καλεντζίδου, Δημήτρης Βαρσαμακίδης και Δημήτρης Αλεξούδης, της “Δημοτικής Αλληλεγγύης”, Λευτέρης Χαμαλίδης, Γιώργος Γραμματίκης, Γιάννης Χατζής, Ελένη Χάψαλη, Χρήστος Τυρμπάκης, της “Νέας Αρχής”, Βασίλης Μαυρίδης, Δημήτρης Τσελεμπής, της “Ορεστιάδα στην Πρώτη Γραμμή” και Σταμάτης Γκατζίδης, της “Λαϊκή Συσπείρωση”, ξεκάθαρα ΚΑΤΑ οι: Βασίλης Δολαψής, Λάμπρος Κουμπρίδης και Αντώνης Ουρουμίδης, της “Δημοτικής Αλληλεγγύης” και εμμέσως ΚΑΤΑ, αφού φρόντισαν να “εξαφανιστούν” κατά την ψηφοφορία που απαιτούσε την απόλυτη πλειοψηφία, δηλαδή 17 ψήφους, οι: Μανώλης Παπαντωνίου, Βαγγέλης Μαρασλής, Πέτρος Μουτουσίδης, Παπαδόπουλος Τάσος (αντιδήμαρχοι), Γιάννης Γραμμενίδης, Παναγιώτης Καρακολίδης, Δημήτρης Σταματίου και Κυριάκος Στεφανάτος της ”Νέα Αρχή” Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μητακίδης, της παράταξης Χαμαλίδη και Βασίλης Παπαμιχαήλ της “Ορεστιάδα στην Πρώτη Γραμμή”.

Τη στιγμή που δεκάδες δήμοι σε όλη την Ελλάδα αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες στήριξης και νομικής υποστήριξης όσων αδυνατούν να καταβάλλουν το “χαράτσι”, που καταθέτουν αγωγές (π.χ. Αλεξανδρούπολη), που θέτουν τις τεχνικές υπηρεσίες των δήμων τους στη διάθεση των πολιτών για επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος, σε περίπτωση διακοπής, το δημοτικό συμβούλιο Ορεστιάδας αδρανεί και αναζητά προφάσεις.

Θα περίμενε κανείς από το δήμο Ορεστιάδας και το δημοτικό συμβούλιο να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του και στήριξη σε αυτούς που αδυνατούν να πληρώσουν, ένα ακόμη “χαράτσι”, σε αυτούς που μπορεί να απειληθούν με διακοπή της παροχής ρεύματος και μάλιστα σε συνθήκες χειμώνα.

Θα περίμενε κανείς από το δήμο Ορεστιάδας και την παράταξη πλειοψηφίας που “κυβερνά”, φέροντας μάλιστα το όνομα “Δημοτική Αλληλεγγύη”, να δείξει έμπρακτα και αποφασιστικά την αλληλεγγύη και ουσιαστική στήριξη στους ανέργους και μακροχρόνια άνεργους, στους χαμηλοσυνταξιούχους, στους ανήμπορους του δήμου, προχωρώντας στη δημιουργία “κοινωνικού παντοπωλείου”, μειώνοντας ή απαλλάσσοντάς τους από τα δημοτικά τέλη ή τα τέλη ύδρευσης, δίνοντάς τους την ευκαιρία να στέλνουν τα παιδιά τους στα τμήματα της Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης του δήμου χωρίς δίδακτρα, να τους απαλλάξει από την υποχρέωση καταβολής τροφείων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, να διευρύνει τη δράση των κοινωνικών δομών που έχει στη διάθεσή του.

Τρόποι και μέσα υπάρχουν, η διάθεση και η έμπρακτη “αλληλεγγύη” απουσιάζει… Οι έντονες αντιδράσεις δήμων, δικηγορικών συλλόγων, φορέων, συλλογικοτήτων και πρωτοβουλιών που συστάθηκαν, πέτυχαν ήδη μια πρώτη, μικρή ίσως, νίκη, αναγκάζοντας την κυβέρνηση σε αναδίπλωση και σε έκδοση διευκρινιστικής εγκυκλίου για άτομα που απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής του “χαρατσιού” και αυξάνοντας από 40 σε 80 τις ημέρες που μεσολαβούν από τη λήξη του λογαριασμού για τη διακοπή της παροχής ρεύματος. Παράλληλα εκκρεμούν δεκάδες προσφυγές για την αντισυνταγματικότητα και νομιμότητα του φόρου.

Καλούμε τους πολίτες να παραστούν μαζικά, δυναμικά και αποφασιστικά στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου στις 19:30 ζητώντας την ξεκάθαρη θέση – τοποθέτηση όλων των συμβούλων και την έκδοση ψηφίσματος που θα αναφέρεται:

• στην άδικη – παράνομη και αντισυνταγματική ένταξη του “χαρατσιού” στους λογαριασμούς της ΔΕΗ

• την καταδίκη της “τρομοκρατικής απειλής” διακοπής ρεύματος σε όσους αδυνατούν και σε όσους δεν θέλουν να πληρώσουν το “χαράτσι”

• τη σαφή στήριξη σε όσους δημότες καταβάλλουν την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος, χωρίς το “χαράτσι”

• να μη διακοπεί καμία παροχή ρεύματος σε νοικοκυριά μέχρι να υπάρξουν οριστικές και τελεσίδικες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων αλλά και της Ε.Ε. για τη συνταγματικότητα και νομιμότητα του “χαρατσιού”.

Όλοι μαζί μπορούμε να καταργήσουμε τα “χαράτσια”, να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπειά μας, να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας και να αντισταθούμε στην άνευ όρων παράδοση στο νέο – καθεστώς που μας επέβαλλαν ερήμην της δικής μας θέλησης.

Κανένας Μόνος

Κανένας χωρίς ρεύμα

Το Πολυτεχνείο Ζει.

Αυτό το σύνθημα έχει χάσει την ουσία του τα τελευταία χρόνια καθώς και η επέτειος της 17 Νοέμβρη το νόημά της και έχει γίνει ένα πανηγυράκι από τα κοινοβουλευτικά κόμματα και τους παρατρεχάμενούς τους, με κατάθεση στεφανιών και ανούσιων δηλώσεων, με “περιφρούρηση” του χώρου από τις κυρίαρχες παρατάξεις των φοιτητών σε άμεση συνεργασία τους με την αστυνομία.

Σήμερα είναι επιτακτική η ανάγκη το Πολυτεχνείο να πάρει την πραγματική εξεγερσιακή του διάσταση, για πάρα πολλούς λόγους.

Κατ’ αρχήν, έχουμε μία δικτατορική κυβέρνηση υπό την πρωθυπουργία ενός τραπεζίτη, τον οποίο δεν έχει επιλέξει με κανένα τρόπο ο Ελληνικός λαός και επί πλέον με τη στελέχωση κάποιων υπουργείων, με ακροδεξιούς νοσταλγούς του Παπαδόπουλου, υπουργούς για πρώτη φορά (τόσο απροκάλυπτα) 37 χρόνια μετά τη χούντα. Με εντελώς αντισυνταγματικές διαδικασίες μας τον επέβαλαν οι δανειστές μας και το διεθνές κεφάλαιο για να εφαρμόσει και άλλα ακόμα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία αδυνατούσε να περάσει η κυβέρνηση Παπανδρέου υπό το βάρος της λαϊκής αντίδρασης.

Το “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία” που φώναζε ο λαός το ’73 και ότι κατακτήσεις κατάφερε τότε έχουν καταπατηθεί σήμερα με απίστευτα άγριο τρόπο.

Καθημερινές απολύσεις εργαζομένων, μειώσεις μισθών και συντάξεων σε τέτοιο σημείο όπου να μην φτάνουν ούτε για τα βασικά, κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων, απίστευτη φορολόγηση και επιβολή χαρατσιών με το έτσι θέλω (αποφασίζομεν και διατάσσομεν).

Η παιδεία γίνεται υπόθεση για λίγους και “εκλεκτούς” με το νέο νόμο – πλαίσιο, που αντί για δημόσια και δωρεάν, γίνετε πλέον με όρους ιδιωτικών συμφερόντων μεγάλων επιχειρήσεων οι οποίες θα χρηματοδοτούν τα πανεπιστήμια, με σκοπό την αύξηση των κερδών τους και όχι την μόρφωση των φοιτητών.

Η ελευθερία καταπατάτε βάναυσα, με τις δυνάμεις καταστολής να επιτίθενται άγρια και να διαλύουν ειρηνικές συγκεντρώσεις, να συλλαμβάνουν τυχαίο κόσμο από τον δρόμο χωρίς να έχει κάνει τίποτα, μόνο και μόνο επειδή διαδηλώνει, τα Μ.Μ.Ε. να φιμώνουν και να διαστρεβλώνουν φωνές και κινήματα που αντιδρούν, το πανεπιστημιακό άσυλο να καταργήτε προσπαθώντας να περιορίσουν το φοιτητικό κίνημα, ποινικοποιήτε ο πολιτικός λόγος.

Η εξεγερτική δυναμική του Πολυτεχνείου δεν έσβησε το ’73. Ξαναζωντάνεψε σήμερα μέσα από την αγανάκτηση του κόσμου, για την ολομέτωπη επίθεση που δέχεται σε κάθε επίπεδο της ζωής του.

Κινήματα αντίστασης, απεργίες διαρκείας, καταλήψεις εργασιακών χώρων, λαϊκές συνελεύσεις, δίκτυα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, οργανωμένες αντιστάσεις παντού.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, ο λαός πρέπει να επιλέξει τον τρόπο οργάνωσής του και τις μορφές αντίστασής του, έξω από γραφιοκρατικοποιημένους πολιτικούς σχηματισμούς και κομματικά γραφεία.

Αυτό είναι το πραγματικό νόημα του Πολυτεχνείου και αυτή πρέπει να είναι η καθημερινή μας απάντηση σε όλους αυτούς που έχουν εξαθλιώσει τις ζωές μας.

“Ένα, δύο, τρία, πολλά Πολυτεχνεία

η χούντα δεν τελείωσε το ’73”